Stil en bezig

Stil en bezig slaat natuurlijk op het stil zijn hier op mijn blog, omdat ik zo ontzettend bezig ben...

Ik zit zeker niet stil: opleiding en het werk op school zijn in volle gang en houden mij volop bezig. 's Avonds gaat mijn lampje al vroeg uit en in het weekend moet ik wat bijtanken door extra te slapen en een paar uur met een boek op de bank te hangen. Natuurlijk is dat niet het enige.. scrollend door mijn foto's zie ik dat mijn leven nog wel wat meer omvat, al maak ik (te) weinig foto's. De weken vliegen voorbij.

Half september was er de jaarlijkse openstelling van de tuin van de dahliavereniging. Dit jaar wat minder bloemen dan vorig jaar en alles was ook minder hoog (iets met veel slakken in het voorjaar, wie kent het niet?) Zoals altijd waren er weer prachtige bloemen te zien en verwonder ik me over de natuur.

Met mijn klas ging ik ook appels plukken in de boomgaard van een van de kinderen. We hadden stralend weer en plukten genoeg appels om een week later appelmoes te maken voor de hele school. Samen met een andere klas schilden we de appels en maakten ze klein tijdens het Michaelsfeest. Kilo's en kilo's appels gingen door onze handen. Mesjes, appelboren en schilmachientjes deden het werk. Mooi om te zien hoe elk kind op zijn eigen manier te werk ging. De een snijdt zo ongeveer meteen in zijn vingers, op een andere plaats ontstaat een productielijn met vier kinderen aan het roer. De appelschilmachines blijven magisch en iedereen kwam even een appeltje schillen. De berg stukjes groeide en groeide en steeds verdwenen er schalen naar de keuken waar door ouders in de pannen werd geroerd.

Natuurlijk gingen we ook naar buiten en maakten in het zand een draak. Hieronder een stukje van de staart met kastanjes als versiering.

Begin oktober vierde een quiltvriendin een mooie leeftijd en trakteerde haar quiltvriendinnen op een workshop. Er lag een tassenpatroon voor ons klaar en we mochten stof kiezen uit haar voorraad! Hoe heerlijk was dat. Ik werkte stug door en had de blokken af aan het einde van de middag.

Ondertussen was het helemaal langs mij heengegaan dat de nieuwe mysterie shawl van Westknits van start was gegaan. Nou ja, toch geen tijd om mee te doen. Geen mysteries voor mij met stress (doe ik zelf) dit jaar. Achteraf meedoen kan altijd nog. En toen het laatste deel bekend werd, was ik om. Een prachtig ontwerp. Maar ja? Welke kleur garens? Ik heb al rood, roze, paars en nog meer rood en paars...dus in het kader van "doe eens gek"' koos ik voor bruin met goudgeel. Ik ben nog niet begonnen, eerst het laatste stukje van een ander vest.

Ondertussen gaf ik in oktober ook nog een dagje quiltles: machinaal quilten. Altijd leuk om te doen, maar nu wel wat veel in mijn volle agenda. Maar ja, al lang geleden gepland...en dus gewoon er bij.

Het eerste weekend van november betekende een tripje naar Diever: quiltweekend met vriendinnen. Vorig jaar reed ik al op vrijdag naar het Noorden. Toen nam ik een dagje vrij voor wat museabezoek. Dat zit er nu natuurlijk niet in en ik stapte dus op zaterdagochtend heel vroeg in de auto om naar Drenthe te rijden.

Wat was het weer gezellig met de vriendinnen. Ik maakte de tas af (en nam hem de volgende dag meteen in gebruik) en leerde nog wat nieuws. Daarover een andere keer meer.

Ik kreeg wat klachten over mijn weinige blogactiviteiten, misschien lukt het in december.

In december is het tijd voor de adventshawl die ik voor Ateliersopra heb ontworpen. Het patroon is getest en ik ben bezig met de definitieve versie. Dadelijk eerst maar eens een kopje thee en mijn lessen voor de komende week voorbereiden. Het eerste blok van de opleiding zit er al op. Veel nieuwe ontmoetingen, een hoofd vol informatie. Gelukkig komt er langzaam een klein beetje routine in mijn dagelijkse werkzaamheden. Het blijft wel noodzaak om mijn agenda strak te bewaken. Niet te veel plannen voor de weekenden...dan blijft het behapbaar. Nog steeds blij met mijn keuze, een compleet andere wereld dan de IT, maar wel eentje met veel dagelijkse voldoening. Natuurlijk ook de moeilijke momenten, maar die zijn gelukkig in de minderheid.

Tot een volgende keer!

Françoise

Boterham met kaas

De afgelopen weken was het zo druk in mijn hoofd en leven, dat van blogs lezen, laat staan een blog schrijven, niets terecht is gekomen. Nu zou ik niet eens weten waar ik moet beginnen. Na een week druk te zijn geweest met het inrichten van de klas (wat ligt er allemaal in de kasten, wat hang ik aan de muur), begon het schooljaar en inmiddels zitten de eerste drie weken er al weer op. De degelijke boterham met kaas doet goed dienst als lunch! Praktisch, geen geknoei en met een plakje komkommer toch net wat extra’s.

Inmiddels is ook de opleiding in Leiden begonnen. Ook daar veel indrukken, hoe werkt het rooster, waar is welk lokaal en hoe vind ik mijn weg in de digitale leeromgeving. 

Het eerste weekend heb ik vooral geslapen en op de bank gehangen (ik moet zeggen dat de hoge temperaturen niet bijdragen aan een goede nachtrust, van mij mag het heel snel gaan afkoelen). Het vorige weekend ging ik met Mr. X naar museum Louwman in Den Haag/Wassenaar. Zeer de moeite waar, vooral als je van auto’s houdt.

Ik spotte daar ook een toepasselijke inktpot (en er waren varianten als speldenkussen)

Op school hebben we het project huizenbouw (5 weken lang, de eerste twee lesuren zijn periodeonderwijs en gaan in dit geval over huizenbouw: van plan tot uitvoering, alle beroepen, materialen, gereedschappen, water, elektra. We onderzoeken het allemaal). Hieronder een foto van een aantal werkstukken.

Sommige met kleurvlakken, andere tot in detail getekend, zelfs binnenin.

Ook de eerste jarigen hebben we gehad…ik zal weer nieuwe cadeautjes moeten maken. Heerlijk om nog weer wat extra kleurtjes vilt in te kopen.

Van breien komt niet zo veel…laten we stellen dat ik dat alleen doe in de trein op weg naar Leiden, dus een uur tot anderhalf uur de afgelopen week. Ik kom er niet eens aan toe om er over na te denken. Zo heb ik de hele aankondiging van de nieuwe mysterie shawl van Westknits helemaal gemist. Ik heb het niet gezien op social media, niet zelf opgezocht…inmiddels ben ik wel weer bij en is de titel weer prachtig. Maar ik ga niet meedoen. Onderstaand shawltje is eindelijk af en ik heb een vest in wording tevoorschijn gehaald. Niet te moeilijk, makkelijk op te pakken.

Kortom, ik heb het reuze naar mijn zin in het onderwijs. Al het nieuwe is ontzettend vermoeiend, mijn hoofd zit elke dag vol. De nachten zijn te warm om lekker te slapen, dus dan moet er soms eerst een dutje gedaan worden bij thuiskomst en kan ik daarna koken en de dag van morgen voorbereiden. Af en toe kiep ik nog een was in de machine en slinger ik de stofzuiger door het huis. 

Het is heerlijk om niet de hele dag meer achter een beeldscherm te zitten, maar te breien en te weven met 9-jarigen, te rekenen, te zingen en een rondje te lopen over het schoolplein.

Nu op deze zondagochtend heb ik zowaar al gesport en geniet ik van een kopje koffie en de vlinders die af en aan vliegen van bloem tot bloem.

Straks op pad, rijden voor de honkbalwedstrijd.

Fijne dag, Françoise

Vakantie 2024 Dag 14

 Deze 14e dag was toch echt wel de laatste vakantiedag. Met mooi weer in Den Haag en ik liet me verwennen met een gezichtsbehandeling en bij de kapper. Beide een cadeautje van mijn moeder. We konden heerlijk buiten eten: salade, een kaasje, worstje, kersen en nog smeerseltjes. Een goed vakantiegevoel. Ik maakte helemaal geen foto's, dus vandaag maar een keertje zonder...

Op dit moment zit ik aan mijn bureau en is het enigszins een chaos om mij heen. Computerklusje hier, klusje daar. Stapel met tijdschriften, een rijtje schoolboeken (voor mezelf), ideeën op allerlei blaadjes. Een doosje met kleine cadeautjes voor in de klas (voor als er jarigen langskomen). Ik lees mijn mails door met informatie van school, tekende mijn contract, leverde mijn portfolio in en kan dus weer wat afstrepen van mijn to-do-lijstje.

Ondertussen moest mijn fiets nog voor een onderhoudsbeurt en heeft die van Mr. X een erge lekke band. Onze vaste fietsenmaker op vakantie, dus belde ik een nieuwe...binnen een kwartier waren de fietsen opgehaald, kreeg ik een offerte en zijn ze morgenmiddag klaar. Kijk, daar houd ik nou van voor dit soort dingen. Niet zo'n fietsenmaker die zegt: "over 2 weken heb ik wel tijd voor die lekke band".

En aangezien de milieustraat vanmiddag open is, ga ik ook nog wat dingen met stekkers en dingen van karton wegbrengen. Dat scheelt weer wat ruimte in de garage en altijd weer fijn als het gedaan is. 

Al die klusjes maken mijn hoofd wat leger...en dan kan ik me helemaal gaan richten op het nieuwe school jaar. Collega's komen terug van vakantie en  morgen heb ik een overleg met de "oude" leerkrachten en gaan we vast met tafels en stoelen sjouwen...kortom het gaat beginnen.

In een van de reacties vroeg iemand zich af of die vrije school niet veel te vrij is...Ik kan je verzekeren dat de vrije school zeker niet vrij is. De naam is in deze tijd eigenlijk niet meer zo handig, want zet mensen vaak op het verkeerde been. De term vrij werd gebruikt toen de school nog vrij was van (veel) overheidsbemoeienis. De school volgde geheel zijn eigen curriculum om kinderen te onderwijzen, zodat ze zich kunnen ontwikkelen. Als je in deze tijd subsidie wilt ontvangen, moet je je conformeren aan de eisen van de overheid met de gestelde doelen en toetsen. Dat wringt wel eens en de scholen zoeken daarin de best mogelijke weg. Natuurlijk wordt er gerekend en gespeld, is er Engels en zijn er vakken als geschiedenis en aardrijkskunde. De manier waarop dit klassikaal wordt aangeboden is vaak wat anders dan in het reguliere onderwijs en vooral de manier waarop de lesstof eigen wordt gemaakt, wijkt af.  Er zijn nog nauwelijks digiborden en computers te vinden, wel een schoolbord waar de leerkracht een mooie tekening op maakt. Een klein kunstwerk voor de leerlingen. 

Ik ga daar vast nog wel meer over vertellen, maar de creatieve werken zijn op mijn blog het beste in beeld te brengen. Een woordspelletje, liedje of hoe vertel ik een verhaal, laat zich wat moeilijker vangen in tekst.

Voor nu genoeg geblogt, er staat nog wat quilterigs op mijn to-do-lijstje. Dit was meteen mijn laatste vakantieblogje...

groet, Françoise

Vakantie 2024 Dag 12 en 13

Over de zondag valt niet zo veel te melden. Beetje sporten, lezen, breien, de was en de Spelen volgen. Geen foto’s op interessante verhalen. Dus sloeg ik een dagje over met schrijven en neem jullie meteen mee naar de maandag. Ook niet heel spannend, maar iets meer actie!

Een bezoekje aan Den Haag hoort er natuurlijk ook bij. Mr. X laten ons verwennen en we praten weer even bij. Mijn moeder vindt het heerlijk dat ik juf wordt en ik krijg veel tips, adviezen en wijze raadgevingen. Als oud-handwerkleerkracht en schoolleider van de vrijeschool in Rotterdam kan ze dat uitstekend.

Ondertussen krijg ik een appje van een collega: of we deze week, donderdag of vrijdag de overdracht zullen doen. En ze kunnen met dan ook helpen met het inrichten/ordenen van de klas. Prima, natuurlijk, al dacht ik dat ik vanaf maandag verwacht werd, maar dat was niet heel precies afgesproken. Mijn “vakantie” is dus iets korter dan ik in mijn hoofd had, maar kan eigenlijk ook niet wachten en alvast schuiven met tafels en stoelen is een goede voorbereiding.

We bleven slapen in Den Haag, na een zinderend sportavondje voor de buis, waarin we keken naar de bloedstollende, hartslagverhogende finale van het 3x3 basketbal. Wat een snelle sport! Ik voorspelde dat ik wel vroeg wakker zou zijn door het geschreeuw van de meeuwen, maar ik moest het niet interpreteren als gekrijs, maar als hun lied. Ik vanmorgen eens goed geluisterd, maar een verhaal heb ik er niet in kunnen ontdekken. Tijd om op te staan, er wacht zo dadelijk een croissantje.

Fijne zomerdag gewenst, Françoise

Vakantie 2024 Dag 11

 De zaterdag was een dag vol was, beetje rommelen, veel sport kijken en nog meer sport kijken en al mijn aantekeningen, mail etc. doornemen.

En voordat ik het was, was ik de hele avond bezig met de eerste schoolweek plannen. Ideeën opschrijven voor kennismakingsspelletjes, een nieuw liedje aanleren, knutselactiviteiten en struinde ik rond op het internet om te onderzoeken wat cola-woorden en taxi-woorden zijn. In de overdracht kom ik allerlei termen tegen die voor een doorgewinterde leerkracht vast bekend zijn, maar voor mij nog niet.

Er zijn rekenmethodes en taalmethodes...en er worden termen gebruikt die wij vroeger niet gebruikten en mr. X thuis nooit verteld heeft. En zo wordt mijn vragenlijstje steeds wat langer, maar krijg ik ook meer inzicht hoe het jaar, de weken en de dagen worden ingericht. Kortom, een project dat nu eerst maar eens tot Kerst loopt met doelen per maand, week en dag.

Mijn bureau is een chaos van papier, mappen en losse blaadjes met aantekeningen. Gelukkig is er ook nog wat gezelligs te vinden:

groet, Françoise